Vandaag las ik de column van Babah Tarawally in Trouw over het belang van voetsoldaten, denkers én bondgenoten in elke strijd, ook in de strijd tegen racisme in Nederland.
Dit staat voor datgene waarin ik geloof. Mijn leven staat in het teken van tegengaan van uitsluiting en het bevorderen van diversiteit en inclusie, het versterken van stemmen die niet gehoord worden, het zichtbaar maken van mensen die zich niet gezien weten. Omdat ik weet hoe het voelt om als ‘anders’ gezien te worden. In mij zitten de denker, de voetsoldaat én de bondgenoot bij elkaar. Ze hebben de handen ineen geslagen.
Ik ben strijdmakker, meedenker en bondgenoot ineen, met oog voor een diversiteit aan perspectieven.
Rebel en voetsoldaat
Door #BlackLivesMatter is de rebel en voetsoldaat in mij weer klaarwakker. Ze is sterk, ze roept met stemverheffing en wil anderen wakker schudden! Ze gelooft in het belang van protest, actie voeren en demonstreren. Ze heeft de barricaden gezien en wil er weer op! Ze is boos, ze is het zat. Hoe lang moeten we nog strijden tegen het onrecht van racisme? Dit onderwerp moet hoog op de agenda blijven! Zwarte Piet kan niet, geen heldenverering voor slavenhandelaren! En aan welke kant sta jíj eigenlijk?
Facilitator en denker
Mijn innerlijke rebel is in gesprek met de beschouwende en bedachtzame kant in mij. De kant die als professional veilige ruimte biedt voor echte ontmoeting, diepe veranderingsprocessen en co-creatie. Ik help mensen denken, reflecteren en delen, en zichzelf te verplaatsen in het perspectief van ‘de ander’. In die rol van ‘facilitator’ ben ik zo lang mogelijk vrij van oordeel en nodig ik iedereen uit om verder te kijken dan hun vooroordelen lang zijn. De facilitator in mij ziet actie voeren als een krachtig middel, maar niet het hare. Ze wil niet (verder) polariseren, maar zoeken naar verbinding vanuit empathie, naar een weg die ons bevrijd uit het ‘wij-zij’ denken.
Bevrijding
Het woord ‘bevrijding’ loopt als rode draad door mijn leven. Mijn eigen zoektocht naar bevrijding van oude patronen en denkbeelden en het vrijmaken van mijn stem, maakte van mij een bondgenoot in de strijd tegen apartheid in Zuid-Afrika en in de strijd van Roma in Midden- en Oost-Europa tegen ‘anti-gypsyism’, in de zoektocht van vluchtelingen en statushouders naar hun plek in Nederland als mens. Het was ook wat mij dreef in mijn werk bij een anti-discriminatiebureau, in het alfabetiseren van migranten. Het bepaalde al mijn studiekeuzes, zelfs mijn voorliefde voor muziek- en dansstijlen.
Onderdompeling
Ik zoek steeds naar wegen om mijzelf in een zo kleurrijk mogelijke context te plaatsen, omdat ik wil blijven leren en ontdekken. Ik zou niet zijn wie ik nu ben, zonder de vele ontmoetingen, gesprekken, discussies, verhalen, ervaringen die ik heb gedeeld met mensen die dagelijks te maken hebben met racisme – institutioneel, cultureel of individueel. Deze onderdompeling in een veelheid van werelden en perspectieven heeft van mij een rijk en krachtig professional gemaakt.
Mijn manier
Naar aanleiding van mijn samenwerking met Roma in het ERGO Network en de pionierende initiatieven die daarop volgden (waaronder mijn rol in ‘Quality Centre Vluchtelingvrouwen’ en als mede-initiatiefnemer van ‘Op Eigen Kracht naar een Baan in Utrecht’), ontwikkelde ik – onder andere – de ‘LoBBI’ aanpak. Die is gerelateerd aan wat ik Babah hoor zeggen:
- Het begint met het samenbrengen van ‘Lotgenoten’, mensen die last hebben van hetzelfde ‘probleem’ of lijden onder hetzelfde mechanisme. Zij delen ervaringen, vinden (h)erkenning en inspiratie bij elkaar, en gaan patronen ontdekken. Samen sta je sterker en zie je meer dan in je eentje.
- Die lotgenoten zoeken ‘Bondgenoten’ die een rol kunnen spelen in het realiseren van gewenste oplossingen. Het zijn mensen met dezelfde ‘mindset’, partijen die toegang geven tot waardevolle netwerken, personen die een schakel kunnen zijn tussen gepolariseerde werelden, of simpelweg bijdragen aan het creëren van ‘massa’ rond het ‘issue’.
- De samenkracht van lotgenoten en bondgenoten is onontbeerlijk als je aan succesvolle Belangenbehartiging wilt doen.
- De collectieve verkenning door lotgenoten geflankeerd door bondgenoten leidt bijna altijd tot Initiatieven die bijdragen aan de gewenste verandering.
Dit ‘LoBBI’ proces brengt diepe verandering in mensen tot stand. Juist omdat je jezelf als mens met al je hebbelijkheden en onhebbelijkheden in een gezamenlijke zoektocht mag storten. Omdat het OK is dat we het (nog) niet weten. Omdat een open houding de beste voedingsbodem is voor creativiteit.
Bondgenoot
De bondgenoot in mij gaat (opnieuw) bijdragen aan de strijd van #BlackLivesMatter. Ze heeft veel te bieden na 35 jaar onderdompeling in het onderwerp.
Mijn plek?
Mijn innerlijke rebel en facilitator kiezen in onze polariteit een derde weg, het beste van de twee werelden:
Ik ben als ‘Facilitator with a Cause’ beschikbaar als:
- bondgenoot in het begeleiden van gesprekken en dialoog over het voorkomen van uitsluiting op basis van huidskleur en/of etniciteit.
- en coach en sparring partner voor hen die hun stem, moed en energie willen vinden en behouden om vormen van uitsluiting (te blijven) tegengaan.
met als doel het vinden van nieuwe wegen naar een rechtvaardige en inclusieve samenleving. Dat is mijn missie, mijn ‘cause’.